Διάβασα σήμερα μια επιστολή ενός μαθητή Γυμνασίου προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων σχετικά με τα προβλήματα της Εκπαίδευσης. Αν και άποψη μου είναι ότι σε μερικά σημεία είναι λίγο υπερβολική, συμφωνώ στις βασικές αρχές της. Ξεχώρισα τα παρακάτω κομμάτια:
…Ας σταθούμε όμως στην παιδεία και το μέλλον της και επιτρέψτε μου να πω πως είναι η χειρότερη του αιώνα μας …
… Ο σημερινός εκπαιδευτικός δεν έχει συναίσθημα όπως ο παλιός δάσκαλος που νοιαζότανε μέσα και έξω από το σχολείο για τον μαθητή του. Τι και αν δεν είχε δεύτερο κουστούμι. Τι και αν δεν είχε πολλά πτυχία, είχε αγάπη αξιοπρέπεια και λογική …
…Δεν θέλει το ελληνόπουλο εκπαιδευτικό νοθευμένο και σφραγισμένο στο σάπιο εκπαιδευτικό σύστημα με καθορισμένο ωράριο και με όρια στο άκου μόνο και να κοιτάζει το ρολόι και να εκπαιδεύει πράγματα και όχι παιδιά. Δεν θέλει ο Έλληνας μαθητής εκπαιδευτικό που εάν δεν είσαι πελάτης του μένεις αγράμματος. Δεν θέλει εκπαιδευτικό που όταν βλέπει λουλούδια ψάχνει για φέρετρο …