Δυστυχώς το φετινό καλοκαίρι, που ήτανε ένα απο τα καλύτερα ever, έφτασε στο τέλος του… Χθες το βράδυ μπήκα και πάλι στην “Πηνελόπη” αλλά αυτή την φορά για να πάρω τον δρόμο της επιστροφής στην Μυτιλήνη. Η τελευταία εικόνα απο Θεσσαλονίκη λίγο πρίν λύσει το καράβι
μένει χαραγμένη μέσα στο μυαλό. Τα Χριστούγεννα είναι κοντά; Anyway, τώρα μερικές μέρες ξεκούραση και προσαρμογή στην ζωή του νησιού και απο την Δευτέρα, που ξεκινάει και η δουλειά, τα κεφάλια μέσα για τα καλά…
Επιστροφή στην Θεσσαλονίκη και στην πρωτόγονη ζωή χωρίς DSL… Για να μπορώ να μπαίνω στο Internet τουλάχιστον με dial-up είχα κατεβάσει και εγκατέστησα στο παλιό pc που έχω εδώ (Celeron 700MHz, 512MB RAM, 40 GB HDD …) το XUbuntu 7.04 αντικαθιστώντας το Mandrake 10.2 που έπαιζε μάλιστα σε single boot (μηχάνημα καθαρό απο Windows).
Το XUbuntu είναι μια light έκδοση του Ubuntu για legacy PC’s. ( Άσχετο αλλά πριν 2-3 μέρες έμαθα ότι κάτι αντίστοιχο έχει και η Microsoft με τα Windows Fundamentals.) Η εγκατάσταση είναι τόσο απλή όσο και του κανονικού Ubuntu ενώ η κύρια διαφορά είναι στην χρήση άλλου window manager (τα Gnome και KDE είναι βαριά για παλιά μηχανήματα) με όνομα Xfce. Μετά την εγκατάσταση του τολμώ να πω οτι είναι απο αισθητικής πλευράς είναι αν όχι ανώτερο του Gnome τουλάχιστον ισοδύναμο. Το μπλε του χρώμα άλλωστε κάνει τους φίλους των Windows να αισθάνονται σε οικείο περιβάλλον. Συνεχίστε την ανάγνωση Dial up με Xubuntu
Η Ξάνθη είναι μια απο τις πιο ωραίες πόλεις της Βόρειας Ελλάδας και μια βόλτα για καφέ χθες απλά το επιβεβαίωσε. Ακόμη και σε περίοδο διακοπών τα καφέ απέναντι απο το Πολυτεχνείο ήταν σχετικά γεμάτα και μάλιστα με νέο κόσμο. Στην Ξάνθη είχα πάει για να γραφτώ στο τμήμα Ηλεκτρολόγων μηχανικών και μηχανικών Η/Υ το 1996 και έμεινα μόνο για λίγες ώρες. Οπότε τον καφέ που ήπια εκεί χθες τον χρωστούσα, κατά μία έννοια, απο τότε… Συνεχίστε την ανάγνωση Βόλτα σε Ξάνθη Κομοτηνή
Με το θέμα εκτύπωση φωτογραφιών απο ψηφιακή φωτογραφική μηχανή είχα ασχοληθεί και σε προηγούμενο post. Σήμερα χρειάστηκε να εκτυπώσω 2 φωτογραφίες απο την φωτογραφική μου μηχανή τις οποίες είχα τραβήξει πριν απο αρκετό καιρό αλλά χθες “ρετουσάρισα” στο PC. Τι πιο φυσιολογικό λοιπόν απο το να αντιγράψω τις φωτογραφίες στο memory stick μου και να πάω στον κοντινότερο Γερμανό. Έλα όμως που στον Γερμανό δεν εκτυπώνουν φωτογραφίες από memory stick… Ναί, στον Γερμανό που “μας συνδέει με την τεχνολογία” εκτυπώνουν μόνο απο memory cards, κινητά και bluetooth όπως μου εξήγησε η κατά τα άλλα ευγενέστατη και προθυμότατη υπάλληλος. Μα είναι δυνατόν;
Την λύση τελικά έδωσε ένα απο τα παλαιότερα φωτογραφικά καταστήματα της Αλεξανδρούπολης το οποίο ήταν εφοδιασμένο με ένα stand της Sony που εκτός απο υποδοχές για όλες τις memory cards είχε και (το αυτονόητο) usb…
Η κατάσταση με τα κομμωτήρια – κουρεία έχει φτάσει στο απροχώρητο και νομίζω ότι έχει έρθει το πλήρωμα του χρόνου για να κάνουμε κάτι για αυτό. Δεν είναι μόνο δικό μου θέμα, το έχω συζητήσει με πολλά άτομα και όλοι ανεξαιρέτως συμφωνούν μαζί μου.
Συνεχίστε την ανάγνωση Δώστε τέλος στην κοροϊδία των κομμωτηρίων
Μπορεί το καλοκαίρι να οδεύει σιγά σιγά προς το τέλος του αλλά ο Αύγουστος είναι ο κατεξοχήν μήνας των διακοπών. Διακοπές σημαίνει ταξίδια με όλα τα διαθέσιμα μέσα (πλοία, αεροπλάνα, τρένα, λεωφορεία, αυτοκίνητα), ενοικιάσεις δωματίων, ταξιδιωτικά γραφεία, διασκέδαση και ένα σωρό άλλα πράγματα. Ξέρουμε όμως τα δικαιώματα μας; Το παρακάτω έντυπο, όπως διάβασα στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής 12/8, κυκλοφόρησε σε λιμάνια, αεροδρόμια, σταθμούς κτλ και μας ενημερώνει αναλυτικά για τα δικαιώματα μας. Είναι μια πολύ καλή πρωτοβουλία και νομίζω οτί αξίζει να το διαβάσουμε προσεκτικά.
Βρίσκεται εδώ. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν πάντως τα δικαιώματα μας όσον αφορά την ακτοπλοΐα. Για παράδειγμα :
– Να του προσφερθεί, με έξοδα της εταιρείας, φαγητό, σε περίπτωση καθυστέρησης πέραν των τεσσάρων (4) ωρών και διαμονή, σε περίπτωση που ο απόπλους προβλέπεται για την επόμενη ημέρα ή ξεπερνά το χρονικό
όριο των έξι (6) ωρών.
– Να αποζημιωθεί χρηματικά, σε ύψος 25% ή 50% (επί του καθαρού ναύλου), σε περίπτωση μεταβίβασής του στον τόπο προορισμού, με καθυστέρηση μεγαλύτερη των τριών (3) ή έξι (6) ωρών αντίστοιχα.
Βέβαια υπάρχει η υποσημείωση ότι τα παραπάνω προβλέπονται σε νομοσχέδιο που θα ψηφιστεί σύντομα και στο φυλλάδιο δεν αναγράφεται ημερομηνία κυκλοφορίας. Άραγε ψηφίστηκε αυτό το νομοσχέδιο;
Επιστροφή στην Αλεξανδρούπολη, μετά απο περίπου 2 βδομάδες σε Θεσσαλονίκη, Χαλκιδική (δεύτερο πόδι) και σύντομες βόλτες για καφέ σε Λάρισα και Σέρρες, και ώρα για τον σχετικό απολογισμό. Η Θεσσαλονίκη, τις μέρες που ήμουνα εκεί, ήταν η τέλεια πόλη. Λίγη σχετικά κίνηση (πολύς κόσμος έλειπε σε διακοπές) και υποφερτή ζέστη. Το ότι η πόλη είναι σχετικά άδεια έχει φυσικά πολλά θετικά… Μπορείς να παρκάρεις άνετα έξω απο το σπίτι σου και φυσικά μπορείς να σκεφτείς να κατέβεις κέντρο με το αυτοκίνητο, αν και η Κρήνη είναι περισσότερο ελκυστική αυτόν τον καιρό.
Ήμουν επίσης τυχερός γιατί στις μέρες που ήμουν εκεί δεν είχε τρομερή ζέστη και η ατμόσφαιρα ήταν ευχάριστη τις περισσότερες ώρες της μέρας. Πάντως δεν μπορώ να φανταστώ πόσο πολύ ζέστη θα έκανε μέσα στην τσιμεντούπολη στις μέρες του μεγάλου καύσωνα. Όπως και να έχει δεν πήγα Θεσσαλονίκη για να μείνω μέσα στο σπίτι οπότε γυρνούσα διαρκώς και στο τέλος έφτιαξα μια λίστα με αυτά που μου άρεσαν και αυτά που δεν μου άρεσαν. Ξεκινώ απο τα θετικά : Συνεχίστε την ανάγνωση Θεσσαλονίκη
Καινούργιο video απο την σειρά In plain English του Common Craft. Αυτή την φορά εξηγεί το social bookmarking…
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=x66lV7GOcNU]
Μπορεί να έχω να κάνω post για το Ubuntu πολύ καιρό, αλλά αυτό δεν σημαίνει οτι το ξέχασα ή ότι δεν το χρησιμοποιώ. Το αντίθετο μάλιστα, αφού το Ubuntu laptop μου πήγε μαζί μου διακοπές στο δεύτερο πόδι της Χαλκιδικής. Ιδού και η φώτο για του λόγου το αληθές… 😛
Είχα να πάω στο Χαριλάου σχεδόν 2 χρόνια… Πολύς καιρός. Όταν έμαθα ότι υπήρχε φιλικό με το ΑΠΟΕΛ δεν το σκέφτηκα καθόλου. Είμαι μέσα όπως και να έχει για να θυμηθώ τα παλιά αλλά και για να δώ τα αποκαλυπτήρια της φετινής, πολλά υποσχόμενης, ομάδας. Και πήγα.
Ο Άρης είναι τελικά ένας απο τους λόγους για τους οποίους αγαπάω την Θεσσαλονίκη. Κάθε φορά που γίνεται ματς είναι σαν μια μικρή γιορτή και ο σημερινός αγώνας δεν ήταν εξαίρεση. Συνεχίστε την ανάγνωση Vamos Campeon…