Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια, είναι ελάχιστες οι φορές που βρίσκω χρόνο αλλά και κατάλληλη παρέα για φυσιολατρικές εκδρομές. Την Κυριακή που μας πέρασε (27/11/2022) ήταν μια από τις ελάχιστες αυτές φορές. Προορισμός ένα μέρος ονειρικό κοντά στα Γιαννιτσά. Σε απόσταση περίπου 1,5 ώρας από την πόλη των Γιαννιτσών, μέσα στο εκπληκτικής φυσικής ομορφιάς Πάικο, βρίσκεται η καλύβα του βουνού.
Συνεχίστε την ανάγνωση Καλύβα του βουνού – ΠάικοΤο Σαββατοκύριακο που μας πέρασε αντί για την πρώτη εξόρμηση σε παραλία, ψήφισα εναλλακτικά: Βουνό!
Ζαγοροχώρια, Πάπιγκο (Μικρό και Μεγάλο) και Δρακόλιμνη. Περπάτημα μέσα σε ένα μαγευτικό φυσικό τοπίο με πολύ πράσινο και χιόνια(!). Ας αφήσω όμως τη φύση να μιλήσει μόνη της… Φωτογραφίες!
Το πλήρες σετ στο flickr βρίσκεται εδώ.
Oι απαραίτητες πανοραμικές φωτογραφίες.
Και ένα video που ανέβασα στο youtube από το καταφύγιο.
Αν και είναι απέναντι από την Αλεξανδρούπολη (και μόλις 2 ώρες με το καράβι) είχα να πάω από τότε που πήγαινα στο Δημοτικό (μιλάμε για πολλά χρόνια πριν). Φέτος, και με δεδομένο ότι έχω ένα καλό φίλο εκεί, αποφάσισα να “πεταχτώ” για τρείς μέρες.
Η Σαμοθράκη είναι ένα μάλλον παραξεγημένο νησί. Έχει πολλές φυσικές ομορφιές (το βόρειο κομμάτι με την πλούσια βλάστηση και το νότιο με τις παραλίες), γραφικούς νησιώτικους οικισμούς (με πρώτη και καλύτερη τη Χώρα) και φυσικά πολύ πεντανόστιμο και σχετικά φθηνό φαγητό (κυρίως ολόφρεσκο ψάρι και κατσικάκι στα κάρβουνα όπως μόνο οι Σαμοθρακίτες ξέρουν να μαγειρεύουν). Πρέπει να σημειώσω ότι και το ποτό είναι φθηνό (στα περισσότερα καφέ μπαρ οι μπύρες κοστίζουν 2 ευρώ!!!). Αυτοί που έχουν μάθει και προτιμούν το νησί φανατικά είναι οι campers που κυριολεκτικά κατακλίζουν τα 2 οργανωμένα camping του νησιού τα οποία προσφέρουν ιδανικά μέρη για να στήσει κανείς τη σκηνή του (κάτω από πολλά δέντρα με παχιά σκιά και δίπλα στη θάλασσα).
Το μεγαλύτερο πρόβλημα του νησιού είναι η έλλειψη καλών παραλιών. Καλύτερη με διαφορά είναι η Παχιά Άμμος (που είναι όμως αρκετά μακριά από Χώρα – Καμαριώτισσα) ενώ και ο δρόμος για να την προσεγγίσεις είναι επιεικώς τραγικός…
Αν βρεθείς στο νησί αξίζει μια βόλτα στις Βάθρες (βρες κανένα ντόπιο να ρωτήσεις πως θα φτάσεις γιατί έχουν “ξεχάσει” να βάλουν πινακίδες) και στα Αρχαία του Νησιού (στο ιερό των Μεγάλων Θεών).
Αρκετά με τα λόγια, ώρα για φωτογραφίες.
Το σχετικό σετ του flickr είναι [εδώ].
Μερικές πανοραμικές φωτογραφίες:
και δύο χρήσιμα site σχετικά με τη Σαμοθράκη [εδώ] και [εδώ].
Τέλος ευχαριστώ τον φίλο μου Χαράλαμπο για την φιλοξενία 🙂
Το δεύτερο μέρος των διακοπών περιελάμβανε 6 μέρες στη Σκόπελο. Το καράβι από Θεσσαλονίκη δεν βόλευε για τις μέρες που θέλαμε οπότε κλείσαμε ακτοπλοϊκά εισιτήρια από Βόλο. 
Παρόλο που στο χάρτη φαίνεται ότι ο Βόλος είναι πολύ κοντά στις Σποράδες (και είναι) το πλοίο αργεί αρκετά να βγεί από τον Παγασητικό με αποτέλεσμα να χρειάζεται 4 γεμάτες ώρες για να φτάσει στη Σκόπελο.
Το καράβι δεν μας άφησε στην χώρα αλλά στην Γλώσσα, ένα λιμανάκι της Σκοπέλου ακριβώς απέναντι από τη Σκιάθο. Με το που τακτοποιηθήκαμε στα (τραγικά) δωμάτια μας ξεκινήσαμε για το tour στις παραλίες. Οι επιλογές είναι πολλές. Στις μέρες που είχαμε, αποφασίσαμε και πήγαμε σε Στάφυλο, Βελανιό, Μηλιά, Άγιο Ιωάννη, Καστάνι και Γλυστέρι. Συνεχίστε την ανάγνωση Διακοπές στη Σκόπελο
Ο πρώτος προορισμός στις φετινές διακοπές ήταν οι Παξοί. Το ταξίδι περιελάμβανε αναχώρηση από Θεσσαλονίκη με προορισμό την Ηγουμενίτσα για να πάρουμε το πλοίο της γραμμής για τον Γάιο (σαν να λέμε τη Χώρα του Παξού). Η Εγνατία οδός είναι σε μεγάλο βαθμό έτοιμη και όταν θα ολοκληρωθεί η Ηγουμενίτσα και τα Ιωάννινα θα είναι πραγματικά πολύ κοντά στη Θεσσαλονίκη. Επίσης πολύ θετικό το ότι δεν έχει διόδια (εκτός από αυτά στα Μάλγαρα). Κάθε άλλη σύγκριση με τον εθνική οδό της κοροϊδίας Αθηνών – Θεσσαλονίκης με τα διόδια κάθε 100 χλμ περιττεύει.
Από την Ηγουμενίτσα το καράβι χρειάζεται 2,5 ώρες περίπου για να φτάσει στον Γάιο. Το λιμανάκι του Γάιου είναι πραγματικά πανέμορφο και το νησάκι απέναντι δίνει την εντύπωση ότι βλέπεις ένα ποτάμι και όχι την θάλασσα. 
Εκτός από τον Γάιο στο νησί υπάρχουν άλλα δύο χωριουδάκια: ο Λογκός και η Λάκκα. Οι δρόμοι είναι πολύ στενοί – σε πολλά σημεία δεν χωράνε δύο αυτοκίνητα – και το νησί τόσο μικρό που μπορείς να το γυρίσεις σε 10′ με 15′ από την μια άκρη στην άλλη. Ίσως θα έπρεπε να αφήσουμε το αυτοκίνητο στην Ηγουμενίτσα και να νοικιάσουμε μηχανάκι. Εντύπωση επίσης προκαλεί ο τεράστιος αριθμός ιστιοπλοϊκών στα λιμανάκια του Γάιου και της Λάκκας. Συνεχίστε την ανάγνωση Διακοπές στους Παξούς
Καθημερινά στη δουλειά αλλά και στο σπίτι βρισκόμαστε μπροστά ή δίπλα σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Οι υπολογιστές αυτοί έχουνε (δυστυχώς) ένα περιορισμένο κύκλο ζωής είτε γιατί παλιώνουνε είτε γιατί χαλάνε και είναι πλέον άχρηστοι. Το πρόβλημα της ανακύκλωσης τους είναι τεράστιο. Μέχρι πολύ πρόσφατα δεν υπήρχε συγκεκριμένη πολιτική για την ανακύκλωση τους με αποτέλεσμα να καταλήγουν σε χωματερές ή να φορτώνονται σε φορτηγά πλοία με προορισμό χώρες του τρίτου κόσμου και ψηφιακά νεκροταφεία. Έχουνε αρχίσει όμως να αναπτύσσονται πρωτοβουλίες σχετικά με την ανακύκλωση τους. Μια τέτοια πρωτοβουλία εδώ στη Μυτιλήνη έχει αναλάβει ο Φυσιολατρικός Όμιλος “Υδάτινος” και η Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρία (ΑΜΚΕ) “Υδάλιος Δαμός“. Πιο συγκεκριμένα και μεταξύ άλλων πρωτοβουλιών έχουν αναλάβει την ανακύκλωση: υγρών αποβλήτων (μηχανέλαια, τηγανέλαια), αλουμινίου, ηλεκτρονικών υπολογιστών αλλά και άλλων ηλεκτρικών συσκευών ενώ έχουνε δημιουργήσει και ένα χάρτη με τα σημεία της πόλης στα οποία έχουν τοποθετηθεί οι κάδοι ανακύκλωσης.
