Ετικέτα: Λέσβος

Μετά από 3 υπέροχα χρόνια στη Λέσβο ήρθε η ώρα να την αποχαιρετήσω… Οι τελευταίες μέρες ήταν λίγο περίεργες. Άλλες φορές χαιρόμουν που φεύγω άλλες φορές λυπόμουν για αυτά που αφήνω πίσω. Η ουσία είναι ότι πέρασα 3 αξέχαστα χρόνια εδώ και το γεγονός ότι είχα πλήρη συνείδηση ότι περνούσα μια από τις ομορφότερες περιόδους της ζωής μου με έκανε να τα απολαύσω ακόμη περισσότερο.

Μερικές φορές αισθάνομαι σαν να ήταν χθες που πατούσα για πρώτη φορά το πόδι μου στο νησί (Οκτώβριος 2005) και άλλοτε αισθάνομαι σαν να είμαι εδώ τουλάχιστον για 10 χρόνια. Ένα μεγάλο και πάντα ευχάριστο ταξίδι. Από την πρώτη χρονιά της χαράς για τον διορισμό και της απόλυτης ξενοιασιάς στη δεύτερη των έντονων συναισθημάτων και της συναισθηματικής ωρίμανσης και τέλος στην τρίτη του μεταπτυχιακού και της αναμονής για επιστροφή στη στεριά.

Γύρισα το νησί από άκρη σε άκρη, έβγαλα άπειρες φωτογραφίες, γνώρισα και συνεργάστηκα με πολλούς ανθρώπους από εδώ και μάλλον μπορώ να πω ότι ως ένα βαθμό έπιασα τον ρυθμό του νησιού, το ένοιωσα και θα κουβαλάω για πάντα ένα κομμάτι του μέσα μου. Σήμερα μου φαίνεται τελείως αδύνατο ότι θα ξεχάσω τα τρία υπέροχα χρόνια που πέρασα εδώ και τους ανθρώπους που γνώρισα σε αυτή τη διαδρομή. Η Λέσβος θα είναι για πάντα μέσα στην καρδιά μου, θα είναι το νησέλι μου, και σίγουρα θα επιστρέψω κάποια στιγμή στο άμεσο μέλλον, κάποιο καλοκαίρι διακοπές, για να την γυρίσω και πάλι και για να ξαναθυμηθώ όλες τις υπέροχες στιγμές που έζησα εδώ…

Οι τελευταίες μου μέρες στο νησί περνάνε πολύ γρήγορα… Πλέον μένει λιγότερο από ένας μήνας μέχρι το τέλος του Ιουνίου οπότε και φεύγω οριστικά από τη Λέσβο μετά από τρία υπέροχα χρόνια.Φυσικά δεν χάνω ευκαιρία για τις τελευταίες βόλτες  παρόλο που έχω και εξεταστική…

Αυτό το Σαββατοκύριακο επιχειρήσαμε έναν ιδιότυπο γύρο του νησιού. Το πρόγραμμα: Σάββατο πρωί εκκίνηση από Μυτιλήνη, πρώτη στάση στο Ταβάρι (παραλία Μεσοτόπου), στη συνέχεια 4,5 χλμ σκληρού χωματόδρομου (4,5 χλμ και όχι 3 που λέει η πινακίδα καϋμένο μου Corsaκι) για τον Χρούσσο, διανυκτέρευση στην Ερεσό. Βραδινή έξοδο για Havana αλλά και πρωινό στο Parasol (οι συμπάθειες δεν κρύβονται 😉 ) . Κυριακή πρωί μπάνιο στο Σίγρι, στη συνέχεια Ερεσό από τον 12 χλμ χωματόδρομο (βατός, καμμία σχέση με τον χωματόδρομο στον Χρούσσο), Άντισσα (μόνο απ’εξω) και Γαβαθά (παραλία Άντισσας). Εκεί πάθαμε και το μεγάλο χουνέρι μιας και είχα την φαεινή ιδέα να μπω με το αυτοκίνητο στην παραλία και να κολλήσω στην άμμο (είμαι εγώ για άμμο; Κοτρόνια στις παραλίες και πολύ μου είναι.. Και στα αυτιά μου να ακούω το “Άντε πίσω στα χωριά σας  ρε”. Ο Τουζένης είχε τελικά δίκιο 😛 ). Πάλι καλά που βρέθηκε μια παρέα πρόθυμων να βοηθήσουν συναδέλφων και ένα jeep που με έσυραν έξω από την άμμο. Από την τρομάρα μας ούτε μια φωτογραφία δεν βγάλαμε. Όπου φύγει φύγει… Η Άντισσα μου χρωστούσε όμως ένα χουνέρι. Συνεχίστε την ανάγνωση Σύντομο Οδοιπορικό στη Λέσβο

Παρόλο που διανύω τον τρίτο χρόνο μου στο νησί (Λέσβος) υπάρχουν ακόμα αρκετά μέρη στα οποία δεν έχω πάει και θέλω να πάω. Ένα από τα μέρη αυτά ήταν η Παναγιά η Κρυφτή στο Πλωμάρι.

Παρόλο που η τοποθεσία της είναι μαγευτική ακόμη και πολλοί ντόπιοι δεν την ξέρουνε ή δεν έχουνε πάει. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι στην πρόσβαση. Το ιδανικό είναι να βρει κανείς καραβάκι από Πλωμάρι ή Μελίντα και να πάει από θάλασσα αλλά αυτό είναι αρκετά δύσκολο (ειδικά τέτοια εποχή). Η άλλη επιλογή είναι χωματόδρομος (3 χιλιόμετρα) και περπάτημα (περίπου 10 λεπτά). Ο χωματόδρομος είναι στην αρχή αρκετά βατός αλλά όταν πλησιάζεις προς το τέλος γίνεται πολύ στενός και γεμάτος πέτρες (καϋμένο corselli). Μετά λοιπόν από 3 χιλιόμετρα χωματόδρομου φτάνεις σε μια τσιμεντένια κολώνα όπου και αφήνεις αναγκαστικά το αυτοκίνητο (ήταν εξαιρετικά ακριβείς οι πληροφορίες των ψαράδων στην Μελίντα). Από εκεί και πέρα ξεκινά ο ποδαρόδρομος και μια μεγάλη κατηφόρα η οποία οδηγεί τελικά στον μικρό όρμο και στο εκκλησάκι. Συνεχίστε την ανάγνωση Παναγιά Κρυφτή στο Πλωμάρι