Λίγο πριν χαλάσω ένα ποντίκι…

Κάθε χρόνο στην Α’ τάξη συναντώ μαθητές και μαθήτριες που πιάνουν για πρώτη φορά ποντίκι στη ζωή τους. Δεν είναι ιδιαίτερα εύκολη η εξοικείωση εξάχρονων παιδιών με το ποντίκι. Άλλα πιάνουν στην αρχή το ποντίκι με 2 χέρια (για περισσότερη ακρίβεια), άλλα εκνευρίζονται που δεν μπορούν να μετακινήσουν τον δείκτη με μεγάλη ακρίβεια στη θέση που θέλουν, άλλα μπερδεύουν το δεξί με το αριστερό κουμπί ή τα πατάνε και τα 2 μαζί. Με λίγα λόγα στα πρώτα μαθήματα της χρονιάς πρέπει να προσπαθείς να είσαι παντού 🙂

Για το θέμα των κουμπιών έχω βρεί μια λύση και την εφαρμόζω τα τελευταία χρόνια. Επειδή υπάρχει πρόβλημα με την έννοια δεξί – αριστερό (πόσο μάλλον όταν αναφέρεται στα κουμπιά ενός ποντικιού), χρησιμοποιώ μικρά αυτοκολλητάκια επιβράβευσης που τα κολλάω στο αριστερό κουμπί του ποντικιού. Όπως μπορεί να καταλάβει κανείς, είναι πολύ πιο σαφής – για ένα εξάχρονο – η οδηγία “πάτησε το κουμπί του ποντικιού με το αυτοκόλλητο” από την οδηγία “πάτησε το αριστερό κουμπί του ποντικιού“. Διαφορά μέρας με τη νύχτα. Από την ώρα που ξεκίνησα να το χρησιμοποιώ, μειώθηκε σε πολύ βαθμό ο διδακτικός θόρυβος.

Φέτος όμως, και για πρώτη φορά στα 6 χρόνια που διδάσκω σε Δημοτικό, έχω μια περίπτωση μαθητή Α’ τάξης που δεν τα καταφέρνει ακόμη (Μάρτιο μήνα) να πατάει μόνο το αριστερό κουμπί του ποντικιού. Συνήθως τα πατάει και τα δύο μαζί, παρόλο που δουλεύουμε σε αυτό το θέμα αρκετό καιρό τώρα (το μάθημα των Τ.Π.Ε. είναι 1 ώρα τη βδομάδα σε κάθε τάξη του Δημοτικού Σχολείου). Έτσι λοιπόν δεν τα καταφέρνει εξίσου καλά με τους συμμαθητές του σε ασκήσεις τύπου κάνω κλικ στο κουτάκι και πληκτρολογώ το γράμμα που λείπει για να γράψω τη λέξη [εκπαιδευτικό λογισμικό alx_write_letters].

Σήμερα στο μάθημα με φώναζε κάθε 1 λεπτό γιατί πατούσε μαζί αριστερό και δεξί κλικ και άνοιγαν παράθυρα και μενού ιδιοτήτων που δεν μπορούσε να διαχειριστεί. Αποφάσισα σε κάποια στιγμή να χαλάσω ένα ποντίκι, δηλαδή να καταστρέψω το δεξί κουμπί του ποντικιού. Η σκέψη – ένα ποντίκι με αριστερό μόνο κλικ – ήταν σωστή, η υλοποίηση θα ήταν λάθος. Και τότε ήρθε η επιφοίτηση: δεν μπορεί να μην γίνεται κάτι τέτοιο σε Linux και μάλιστα με 1 εντολή στο τερματικό. Δύο λεπτά αργότερα είχα τη λύση (ναι μέχρι και αυτό είναι λυμένο αν ψάξεις) από [αυτό] το forum.

Ανοίγω τερματικό και γράφω:

xmodmap -e “pointer = 1 8 9 4 5 6 7 2 3 10”

Αυτό ήταν! Η ικανοποίηση του μαθητή στο τέλος της ώρας – όπου ολοκλήρωσε για πρώτη φορά χωρίς βοήθεια μια άσκηση – ήταν τεράστια. Βέβαια θα συνεχίσουμε να δουλεύουμε τον συγχρονισμό μας στο ποντίκι αλλά δεν παύει να είναι μια καλή μεταβατική λύση.

ΕΣΠΑ και ΕΛ/ΛΑΚ

Πριν από μερικούς μήνες έτρεξε ένα πρόγραμμα ΕΣΠΑ για προμήθεια εξοπλισμού Πληροφορικής σε Δημόσια σχολεία, στο οποίο αιτήθηκαν συμμετοχή σχεδόν όλα τα σχολεία, ανεξαρτήτως βαθμίδας.

Αυτό τον καιρό γίνεται η παραλαβή εξοπλισμού από τα σχολεία και σε ένα από τα σχολεία που εργάζομαι παρέλαβαν ένα laptop και ένα desktop υπολογιστή αρκετά καλών προδιαγραφών. Στο δε άλλο σχολείο, που επίσης πηγαίνω, παρέλαβαν έναν laser εκτυπωτή και ένα access point.

Δεν ξέρω ποιός διαχειρίστηκε το πρόγραμμα στο Υπουργείο Παιδείας (ή σε κάποιο άλλο Υπουργείο) αλλά το εντυπωσιακό της υπόθεσης είναι ότι οι υπολογιστές αυτοί είναι dual boot (Ubuntu με γραφικό περιβάλλον Mate και Windows 10) και μάλιστα με default επιλογή (εντός 8 δευτερολέπτων) το Ubuntu. Ο τεχνικός της εταιρίας που παρέδωσε τους υπολογιστές αυτούς στα σχολεία της περιοχής, δήλωσε ότι έτσι ήρθαν οι υπολογιστές αυτοί και ότι θα πρέπει να είμαστε γρήγοροι για να τους βάλουμε να ξεκινούν σε Windows 10 (!!).

Και στα δυο λειτουργικά συστήματα, υπάρχουν εγκατεστημένα όλα τα εκπαιδευτικά πακέτα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου για όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης (Προσχολική, Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο – ΕΠΑΛ), το LibreOffice (αντί του Microsoft Office) και το ακόμη εντυπωσιακότερο για μένα είναι ότι οι browsers είναι ρυθμισμένοι για χρήση duckduckgo αντί του Google για προεπιλεγμένη μηχανή αναζήτησης!

Σε τέτοιες δύσκολες οικονομικά περιόδους, τα προγράμματα αυτά του ΕΣΠΑ (έστω και αν είναι μικρά) και η στήριξη από τους Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων, είναι οι μοναδικές πηγές από τις οποίες μπορεί να προέλθει νέος και σύγχρονος τεχνολογικός εξοπλισμός σε ένα Δημόσιο Σχολείο.