Εδώ και αρκετές μέρες έχει κυκλοφορήσει το Ubuntu 7.04 (a.k.a. Feisty Fawn). Η βασική φιλοσοφία του Ubuntu είναι να συμπεριλαμβάνει σε κάθε τύπο διανομής (desktop, server) τα απολύτως απαραίτητα, με αποτέλεσμα το τελικό image να είναι μικρό και να χωράει σε ένα cd. Για όσους δεν έχουν γρήγορη πρόσβαση στο internet (τύπου DSL) υπάρχει ακόμη και η δυνατότητα αποστολής free cd. Όλα αυτά όμως αφορούν σε καθαρές εγκαταστάσεις. Τί γίνεται σε περίπτωση που κάποιος έχει αφιερώσει πολύ χρόνο σε δουλειά και ρυθμίσεις και δεν θέλει να τα χάσει; Η απάντηση είναι distro upgrade…
Ξεκινώντας λοιπόν κάποιος την διαδικασία αναβάθμισης της διανομής, μέσα απο τον Update manager, διαπιστώνει ότι το συνολικό download είναι ίσως μεγαλύτερο απο τα σχεδόν 700ΜΒ που είναι το συνολικό image του feisty. Αυτή όμως είναι η μισή αλήθεια… Γιατί αν στο σύστημα είναι εγκατεστημένο και το Kubuntu (όπως είναι σε μένα) τότε απαιτείται το κατέβασμα και η εγκατάσταση ακόμη περισσότερων πακέτων…
Κατά την διαδικασία του upgrade είναι καλύτερο να μην χρησιμοποιείται το pc γιατί εκτός απο πολύ αργό, εμφανίζει κατά διστήματα και μερικά error messages. Με το που τελείωσε πάντως η διαδικασία και έγινε το reboot υπήρχαν 3 πράγματα που μου έκαναν εντύπωση (με μια πρώτη ματιά πάντα):
(01) Τα γραφικά που εμφανίζονται κατά την διάρκεια του bootup έχουν υποστεί ένα retouch και, κατά την γνώμη μου, έγιναν ακόμη περισσότερο καλαίσθητα.
(02) Εμφανίζεται πλέον η γλώσσα του πληκτρολογίου όταν το pc είναι κλειδωμένο και γίνεται εισαγωγή κωδικού του χρήστη για ξεκλείδωμα. Πραγματικά πολύ χρήσιμο.
(03) Το εικονίδιο δικτύου τύπου Windows στο tray που δίνει χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με την σύνδεση στο δίκτυο. Τα Windows εξάλλου έχουν πολλά και χρήσιμα features και η αντιγραφή των καλύτερων απο αυτά δεν είναι επιλήψιμη. Στο κάτω κάτω της γραφής στην τέχνη δεν υπάρχει παρθενογένεση ( 😛 ).
Περισσότερες εντυπώσεις σε επόμενα post…
[…] Τελικά δεν ήταν πολύ καλή ιδέα να κάνω distro upgrade. Το partition (10GB) που είχα για το Ubuntu γέμισε (φταίει βέβαια […]